برگزاری دفاعیه دکتری مهندس شهاب حسن‌پور
| تاریخ ارسال: 1401/3/22 |
 |
مهندس شهاب حسن‌پور دانشجوی دوره دکتری این دانشکده، رشته مهندسی عمران گرایش مهندسی برنامه‌ریزی حمل و نقل، ۲۳ خرداد‌ماه سال ۱۴۰۱ از رساله خود تحت عنوان «ارائه مدل ریسک تصادفات در راه‌های برون شهری مبتنی بر سرعت عملکردی و شرایط توسعه یافتگی راه‌ها» با راهنمایی دکتر شهریار افندی‌زاده دفاع خواهد نمود. |
| چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد: با توجه به‌این‌که عوامل هندسی و توسعه‌ای از مهمترین عوامل مؤثر در تصادفات جاده‌‌ای شناخته می‌شوند، بررسی این عوامل می‌تواند به کاهش میزان تصادف منجر شود؛ بنابراین اهداف پژوهش حاضر در ابتدا شناسایی عوامل هندسی و توسعه‌یافتگی بر فراوانی تصادفات با استفاده از آزمون آماری ANOVA در جاده چهارخطه بروجرد-خرم‌آباد و سپس خوشه‌بندی رانندگان بر اساس متغیرهای مؤثر بر فراوانی تصادفات برای ارائه مدل شاخص ریسک ایمنی می‌باشد. هدف دیگر پژوهش حاضر اولویت‌بندی عوامل موثر بر فراوانی تصادفات با استفاده از روش‌های استاتیکی و دینامیکی به‌ترتیب تحلیل مؤلفه عاملی و روش چگالی و احتمالاتی گاوسی دو متغیره می‌باشد. نتایج حاصل از ارزیابی عوامل مؤثر هندسی و توسعه‌یافتگی در محور مورد مطالعه نشان داد که سرعت عملکردی و اختلاف بین سرعت مجاز و عملکردی از مهمترین عوامل مؤثر بر فراوانی تصادف می‌باشند و نتایج حاصل از روش خوشه‌بندی نشان داد که ۶ خوشه با ریسک تصادف عبارتند از خوشه‌های پرریسک، نسبتاً پرریسک، با ریسک متوسط، نسبتاً کم‌ریسک، کم‌ریسک و بی‌خطر (ایمن). به‌علاوه نتایج حاصل از مدل شاخص ریسک ایمنی نشان داد که با کاهش اختلاف بین سرعت عملکردی و سرعت مجاز از خوشه ایمن، فراوانی تصادف افزایش می‌یاید. بررسی اثرگذاری مدل شاخص ریسک ایمنی با استفاده از مدل گاوسی نشان داد که افزایش یک کیلومتربرساعت اختلاف بین سرعت مجاز و عملکردی در خوشه‌های کم خطر (نسبتاً کم‌ریسک، و کم‌ریسک و بی‌خطر (ایمن)) باعث کاهش فراوانی تصادفات با ضریب ۰/۹۹ می‌شود. اما در خوشه‌های پرخطر و ناایمن (خوشه‌های پرریسک، نسبتاً پرریسک، با ریسک متوسط)، باعث افزایش ۱/۱۷ برابری فراوانی تصادفات می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، فراوانی تصادفات با نرخ ۱/۱۷ افزایش می‌یابد. بنابراین، ضریب افزایش فراوانی تصادفات در خوشه‌های پرریسک، نسبتاً پرریسک، با ریسک متوسط و ناایمن ۱/۱۸ برابر فراوانی تصادفات در خوشه‌های کم‌خطر (نسبتاً کم‌ریسک، و کم‌ریسک) و بی‌خطر (بدون ریسک) است. همچنین، بیشترین و کمترین شاخص ریسک تصادف به‌ترتیب در خوشه‌های ششم و سوم حاصل شد. نتایج مدل استاتیکی برای اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر فراوانی تصادفات نشان داد که بر اساس روش تحلیل مؤلفه عاملی متغیرهایی نظیر سرعت مجاز، سرعت عملکردی، اختلاف بین سرعت مجاز و عملکردی، طول قطعه و جریان ترافیک به‌عنوان عوامل مؤثر بر فراوانی تصادفات می‌باشند، درحالی‌که بر اساس روش دینامیکی مبتنی بر تراکم و احتمال گاوسی دومتغیره، طول قطعه به عنوان مهمترین عامل اثرگذار بر تصادفات شناحته می‌شود و جریان ترافیک، سرعت مجاز، اختلاف بین سرعت مجاز و عملکردی و سرعت عملکردی به ترتیب به عنوان سایر عوامل مهم در تصادفات رتبه‌بندی می‌شوند. همچنین مقایسه دو روش استاتیکی و دینامیکی نشان داد که روش اولویت‌بندی دینامیکی می‌تواند از روش استاتیکی قابل اطمینان‌تر باشد زیرا احتمال و تراکم فراوانی تصادف را در هر قطعه درنظر می‌گیرد. لغات کلیدی: تصادفات جاده‌های برون‌شهری، عوامل هندسی و توسعه‌یافتگی، روش خوشه‌بندی k میانگین، روش چگالی و احتمالاتی گاوسی دومتغیره. رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: shahab.hassanpour  gmail.com |
دفعات مشاهده: 2364 بار |
دفعات چاپ: 304 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر