مهندس عطاءاله زایررضا دانشجوی دوره دکتری این دانشکده در رشته مهندسی عمران گرایش سازه، ۲۰ شهریور ماه سال ۱۴۰۲ از رساله خود تحت عنوان «طراحی بهینه سازه‌ها با استفاده از روش نیروها و قابلیت اعتماد» به صورت حضوری با راهنمایی پروفسور علی کاوه دفاع نمود.

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد: اصطلاح بهینه سازی به مطالعه مسائلی گفته می‌شود که در آن به دنبال حداقل یا حداکثر رساندن تابع هدف با در نظر گرفتن قید‌هایی می‌باشیم. بهینه سازی سازه‌ها یک فرآیند تکراری  است و معمولا زمان قابل توجهی برای آن نیاز است. برای کاهش هزینه محاسباتی در بهینه سازی سازه‌ها می‌توان از تحلیل بهینه سازه‌ها استفاده نمود. یکی از روش‍های تحلیل بهینه روش نیروها می‌باشد. همچنین در سازه‌ها همواره عدم قطعیت‌هایی وجود دارد. برای در نظر گرفتن این عدم قطعیت‌ها نیاز است از آنالیز قابلیت اعتماد استفاده گردد. از این رو کاهش هزینه محاسباتی و در نظر گرفتن عدم قطعیت‌ها در سازه‌ها اهمیت زیادی دارد. این رساله به صورت کلی دارای سه بخش می‌باشد. در بخش اول الگوریتم بهبود یافته چوپان به هم آمیخته ارائه شده است و برای طراحی بهینه سازه‌های بزرگ مقیاس استفاده می‌شود. همچنین مکانیسم معرفی شده در این الگوریتم برای بهبود سایر الگوریتم‌های فراکاوشی به کار گرفته می‌شود. در بخش دوم مروری بر تئوری گراف‌ها صورت گرفته است و روش نیروها مبتنی بر روش گراف‌ها که توسط دکتر کاوه توسعه پیدا نموده است ارائه گشته است. سپس نسخه  بهبود یافته الگوریتم ازدحام ذرات ارائه  شده است. این الگوریتم برای مقایسه عملکرد روش نیروها و روش جابه‌جایی استفاده می‌شود. نتایج نشان داده است که روش نیروها در سازها با درجه نامعینی استاتیکی کمتر نسبت به درجه نامعینی سینماتیکی روش کارامدتری است. در قسمت آخر نیز روشی برای بهینه سازی مبتنی بر قابلیت اعتماد ارائه شده است. در این روش در هم بخش آنالیز قابلیت اعتماد و هم بهینه سازی با الگوریتم‌های فراکاوشی انجام می‌شود. عملکرد این روش در سازه‌های خرپایی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین در این بخش طراحی بهینه سازه‌های اسکلتی با استفاده از روش نیروهای  ارائه شده است. واژه‌های کلیدی: روش نیروها، تئوری گراف‌ها، بهینه سازی مبتنی بر قابلیت اعتماد، الگوریتم‌های فراکاوشی، بهینه سازی. رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: ataollahzaerrezagmail.com